instaurans
Latin
Etymology
Present participle of īnstaurō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnstaurāns | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia | |
Genitive | īnstaurantis | īnstaurantis | īnstaurantium | īnstaurantium | |
Dative | īnstaurantī | īnstaurantī | īnstaurantibus | īnstaurantibus | |
Accusative | īnstaurantem | īnstaurāns | īnstaurantēs, īnstaurantīs | īnstaurantia | |
Ablative | īnstaurante, īnstaurantī1 | īnstaurante, īnstaurantī1 | īnstaurantibus | īnstaurantibus | |
Vocative | īnstaurāns | īnstaurāns | īnstaurantēs | īnstaurantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.