insignissimus

Latin

Etymology

From insignis + -issimus (suffix forming a superlative adjective).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /in.siɡˈnis.si.mus/, [ĩːs̠ɪŋˈnɪs̠ːɪmʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /in.siɲˈɲis.si.mus/, [insiɲˈɲisːimus]

Adjective

īnsignissimus (feminine īnsignissima, neuter īnsignissimum); first/second declension

  1. superlative degree of īnsignis

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsignissimus īnsignissima īnsignissimum īnsignissimī īnsignissimae īnsignissima
Genitive īnsignissimī īnsignissimae īnsignissimī īnsignissimōrum īnsignissimārum īnsignissimōrum
Dative īnsignissimō īnsignissimō īnsignissimīs
Accusative īnsignissimum īnsignissimam īnsignissimum īnsignissimōs īnsignissimās īnsignissima
Ablative īnsignissimō īnsignissimā īnsignissimō īnsignissimīs
Vocative īnsignissime īnsignissima īnsignissimum īnsignissimī īnsignissimae īnsignissima
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.