inleiden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch inleiden. Equivalent to in +‎ leiden.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɪnˌlɛi̯.də(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: in‧lei‧den

Verb

inleiden

  1. to usher in
  2. to introduce a topic; to prelude

Inflection
Inflection of inleiden (weak, separable)
infinitive inleiden
past singular leidde in
past participle ingeleid
infinitive inleiden
gerund inleiden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular leid inleidde ininleidinleidde
2nd person sing. (jij) leidt inleidde ininleidtinleidde
2nd person sing. (u) leidt inleidde ininleidtinleidde
2nd person sing. (gij) leidt inleidde ininleidtinleidde
3rd person singular leidt inleidde ininleidtinleidde
plural leiden inleidden ininleideninleidden
subjunctive sing.1 leide inleidde ininleideinleidde
subjunctive plur.1 leiden inleidden ininleideninleidden
imperative sing. leid in
imperative plur.1 leidt in
participles inleidendingeleid
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: inlei

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.