inenarrabilis
Latin
Etymology
From in- + ēnārrābilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.neː.naːrˈraː.bi.lis/, [ɪneːnäːrˈräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.ne.narˈra.bi.lis/, [inenärˈräːbilis]
Adjective
inēnārrābilis (neuter inēnārrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inēnārrābilis | inēnārrābile | inēnārrābilēs | inēnārrābilia | |
Genitive | inēnārrābilis | inēnārrābilium | |||
Dative | inēnārrābilī | inēnārrābilibus | |||
Accusative | inēnārrābilem | inēnārrābile | inēnārrābilēs inēnārrābilīs |
inēnārrābilia | |
Ablative | inēnārrābilī | inēnārrābilibus | |||
Vocative | inēnārrābilis | inēnārrābile | inēnārrābilēs | inēnārrābilia |
Derived terms
Descendants
- → English: inenarrable
- → French: inénarrable
References
- “inenarrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inenarrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inenarrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.