incursatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incursō (“assault, attack”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.kurˈsaː.tus/, [ɪŋkʊrˈs̠äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kurˈsa.tus/, [iŋkurˈsäːt̪us]
Participle
incursātus (feminine incursāta, neuter incursātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incursātus | incursāta | incursātum | incursātī | incursātae | incursāta | |
Genitive | incursātī | incursātae | incursātī | incursātōrum | incursātārum | incursātōrum | |
Dative | incursātō | incursātō | incursātīs | ||||
Accusative | incursātum | incursātam | incursātum | incursātōs | incursātās | incursāta | |
Ablative | incursātō | incursātā | incursātō | incursātīs | |||
Vocative | incursāte | incursāta | incursātum | incursātī | incursātae | incursāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.