inauditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inaudiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.nau̯ˈdiː.tus/, [ɪnäu̯ˈd̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nau̯ˈdi.tus/, [inäu̯ˈd̪iːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inaudītus | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
Genitive | inaudītī | inaudītae | inaudītī | inaudītōrum | inaudītārum | inaudītōrum | |
Dative | inaudītō | inaudītō | inaudītīs | ||||
Accusative | inaudītum | inaudītam | inaudītum | inaudītōs | inaudītās | inaudīta | |
Ablative | inaudītō | inaudītā | inaudītō | inaudītīs | |||
Vocative | inaudīte | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta |
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inaudītus | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
Genitive | inaudītī | inaudītae | inaudītī | inaudītōrum | inaudītārum | inaudītōrum | |
Dative | inaudītō | inaudītō | inaudītīs | ||||
Accusative | inaudītum | inaudītam | inaudītum | inaudītōs | inaudītās | inaudīta | |
Ablative | inaudītō | inaudītā | inaudītō | inaudītīs | |||
Vocative | inaudīte | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta |
References
- “inauditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inauditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inauditus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.