improperaturus
Latin
Etymology
Future active participle of improperō
Participle
improperātūrus (feminine improperātūra, neuter improperātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | improperātūrus | improperātūra | improperātūrum | improperātūrī | improperātūrae | improperātūra | |
Genitive | improperātūrī | improperātūrae | improperātūrī | improperātūrōrum | improperātūrārum | improperātūrōrum | |
Dative | improperātūrō | improperātūrō | improperātūrīs | ||||
Accusative | improperātūrum | improperātūram | improperātūrum | improperātūrōs | improperātūrās | improperātūra | |
Ablative | improperātūrō | improperātūrā | improperātūrō | improperātūrīs | |||
Vocative | improperātūre | improperātūra | improperātūrum | improperātūrī | improperātūrae | improperātūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.