implicatuur

Borrowed from English implicature.

• IPA^(key): /ˌɪmplikaːˈtyːr/
• Hyphenation: im‧pli‧ca‧tuur

implicatuur f (plural implicaturen, diminutive implicatuurtje n)

1. (pragmatics) implicature
   • 1998, Marja Roelofs, Hoe bedoel je? [What do you mean?], page 7:

     Impliciete betekenis oftewel implicatuur is de onuitgesproken betekenis van een taaluiting.

     Implicit meaning, or implicature, is the unsaid meaning of an linguistic utterance.

   • 2005, Over de oorsprong van de taal, of hoe wij sprekend mens geworden zijn [On the origin of language, or how we became human by speaking], page 84:

     Een zin als Komt hij morgen ook weer mee? wordt pas in de mogelijke implicatuur (Dan blijf ik thuis!) informatief en (dus) bepalend voor het handelen.

     A sentence like Will he come along again tomorrow? becomes informative, and (as such) deciding for one's action, only in the possible implicature.

   • 2021, Esther Ruigedijk, Marijke de Belder, Ankelien Schippers, Inleiding Nederlandse taalkunde:

     Wanneer sprekers maximes flouten, doen ze dit dus opzettelijk om zo een implicatuur te genereren.

     When speakers flout maximes, they do so delibarately so as to generate an implicature.