immixturus

Latin

Etymology

Future active participle of immisceō

Participle

immixtūrus m (feminine immixtūra, neuter immixtūrum); first/second declension

  1. about to intermix

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative immixtūrus immixtūra immixtūrum immixtūrī immixtūrae immixtūra
Genitive immixtūrī immixtūrae immixtūrī immixtūrōrum immixtūrārum immixtūrōrum
Dative immixtūrō immixtūrae immixtūrō immixtūrīs immixtūrīs immixtūrīs
Accusative immixtūrum immixtūram immixtūrum immixtūrōs immixtūrās immixtūra
Ablative immixtūrō immixtūrā immixtūrō immixtūrīs immixtūrīs immixtūrīs
Vocative immixtūre immixtūra immixtūrum immixtūrī immixtūrae immixtūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.