illetlen

Hungarian

Etymology

illik + -etlen

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈilːɛtlɛn]
  • Hyphenation: il‧let‧len
  • Rhymes: -ɛn

Adjective

illetlen (comparative illetlenebb, superlative legilletlenebb)

  1. improper, indecent, indecorous

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative illetlen illetlenek
accusative illetlent illetleneket
dative illetlennek illetleneknek
instrumental illetlennel illetlenekkel
causal-final illetlenért illetlenekért
translative illetlenné illetlenekké
terminative illetlenig illetlenekig
essive-formal illetlenként illetlenekként
essive-modal illetlenül
inessive illetlenben illetlenekben
superessive illetlenen illetleneken
adessive illetlennél illetleneknél
illative illetlenbe illetlenekbe
sublative illetlenre illetlenekre
allative illetlenhez illetlenekhez
elative illetlenből illetlenekből
delative illetlenről illetlenekről
ablative illetlentől illetlenektől
non-attributive
possessive - singular
illetlené illetleneké
non-attributive
possessive - plural
illetlenéi illetlenekéi

Derived terms

  • illetlenkedik
  • illetlenség
  • illetlenül

Further reading

  • illetlen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.