igrzec

Inherited from Proto-Slavic *jьgrьcь. By surface analysis, igrać +‎ -iec. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /iɡr̝ɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /iɡr̝ɛt͡s/

igrzec m animacy unattested

1. wandering jester, juggler, comedian

   Synonyms: chwist, fist, igracz, kuglarz, kuglerz, łudacz, łudarz, szpilman, wiła

   • 1875 [Fifteenth century], Zygmunt Celichowski, editor, Słowniczek łacińsko- polski wyrazów prawa magdeburskiego z wieku XV. Przedruk homograficzny z kodeksu kórnickiego‎, page 6:

     Joculatores pysczkowye abo gygrczy, kvglarze

     [Joculatores piszczkowie abo jigrcy, kuglarze]

• Polish: igrzec (historical)

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “igrzec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• igrca

Inherited from Old Polish igrzec. By surface analysis, igrać +‎ -iec.

• IPA^(key): /ˈiɡ.ʐɛt͡s/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈiɡ.ʐɛt͡s/, /ˈiɡ.r̝ɛt͡s/
• Rhymes: -iɡʐɛt͡s
• Syllabification: ig‧rzec

igrzec m pers

1. (historical) comedian, juggler, prestidigitator

   Synonyms: kuglarz, prestidigitator

• igrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• igrzec in Polish dictionaries at PWN
• igrzec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “igrzec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]