hubnout
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦubnou̯t]
Conjugation
Conjugation
Infinitive | hubnout, hubnouti | Active adjective | hubnoucí |
---|---|---|---|
Verbal noun | — | Passive adjective | — |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | hubnu | hubneme | — | hubněme |
2nd person | hubneš | hubnete | hubni | hubněte |
3rd person | hubne | hubnou | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive hubnout. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | hubl | hubli | — | — |
masculine inanimate | hubly | — | ||
feminine | hubla | — | ||
neuter | hublo | hubla | — | — |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | hubna | — |
feminine + neuter singular | hubnouc | — |
plural | hubnouce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.