heugelijk
Dutch
Alternative forms
Etymology
From Middle Dutch heugelijc, equivalent to heug + -(e)lijk. The original meaning of the first component, also found in verheugen (“to make happy”), was “joy”, giving rise to the original meaning of “joyous”. A second sense arose by reinterpretation under the influence of later heugen (“to remember”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɦøːɣə.lək/
Audio (file)
Inflection
Inflection of heugelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | heugelijk | |||
inflected | heugelijke | |||
comparative | heugelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | heugelijk | heugelijker | het heugelijkst het heugelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | heugelijke | heugelijkere | heugelijkste |
n. sing. | heugelijk | heugelijker | heugelijkste | |
plural | heugelijke | heugelijkere | heugelijkste | |
definite | heugelijke | heugelijkere | heugelijkste | |
partitive | heugelijks | heugelijkers | — |
References
- Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.