heitinn
Icelandic
Etymology
past participle of heita
Old Norse
Etymology
From Proto-Norse ᚺᚨᛁᛏᛁᚾᚨᛉ (haitinaʀ), from Proto-Germanic *haitanaz, past participle of *haitaną (“to call”).
Declension
Strong declension of heitinn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | heitinn | heitin | heitit |
accusative | heitinn | heitna | heitit |
dative | heitnum | heitinni | heitnu |
genitive | heitins | heitinnar | heitins |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | heitnir | heitnar | heitin |
accusative | heitna | heitnar | heitin |
dative | heitnum | heitnum | heitnum |
genitive | heitinna | heitinna | heitinna |
Weak declension of heitinn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | heitni | heitna | heitna |
accusative | heitna | heitnu | heitna |
dative | heitna | heitnu | heitna |
genitive | heitna | heitnu | heitna |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | heitnu | heitnu | heitnu |
accusative | heitnu | heitnu | heitnu |
dative | heitnum | heitnum | heitnum |
genitive | heitnu | heitnu | heitnu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.