hávaðamaðr

Old Norse

Etymology

From hávaði +‎ maðr.

Noun

hávaðamaðr m

a noisy, self-assertive man

Declension

Declension of hávaðamaðr (strong consonant stem, s-genitive)

masculine	singular		plural
masculine	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hávaðamaðr	hávaðamaðrinn	hávaðamenn	hávaðamennirnir
accusative	hávaðamann	hávaðamanninn	hávaðamenn	hávaðamennirna
dative	hávaðamanni	hávaðamanninum	hávaðamǫnnum	hávaðamǫnnunum
genitive	hávaðamanns	hávaðamannsins	hávaðamanna	hávaðamannanna

Descendants

Icelandic: hávaðamaður

References

hávaðamaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.