grauw

• graauw (obsolete)

• IPA^(key): /ɣrɑu̯/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: grauw
• Rhymes: -ɑu̯
• Homophone: Grouw

From Middle Dutch grau, from Old Dutch *grāo, from Proto-West Germanic *grāu, from Proto-Germanic *grēwaz.

grauw (comparative grauwer, superlative grauwst)

1. (literally) grey, not brightly colored, ashen, grubby, grimy
2. (figuratively) dreary, grim, gloomy, desperate

   In Victoriaanse sloppenwijken waren grauwe lompen tekenen van grauwe armoede, in een moderne favella zie je vooral felle kleuren

   In Victorian slums grey rags ware indicative of grim poverty, in a modern favella one sees mostly bright colors

• grauwe franjepoot
• grauwe gans
• grauwe specht
• grauwvuur

• Afrikaans: grou
• Jersey Dutch: xrāuje, grô
• Negerhollands: grou

grauw n (uncountable)

1. (uncountable) the colour grey
2. (uncountable, chiefly in compounds) grey stone or brick
   • 2011, Monika Sauwer, Het raadsel vader. Een ongemakkelijk afscheid, Nieuw Amsterdam:

     ‘De buitenmuren op te halen in grijskleurig hard grauw waartussen banden van geele Friesche steen.’

     (please add an English translation of this quotation)

3. (collective) poor people
4. (collective, derogatory) plebs

• boerengrauw
• grauwtje
• hardgrauw
• morgengrauw
• ochtendgrauw

From grauwen.

grauw m (plural grauwen)

1. growl, snap; a snappy, gruff statement
   • 1875, Dirck Adriaensz. Valcooch, Den reghel der Duytsche schoolmeesters. Eene bijdrage tot de geschiedenis van het schoolwezen in het laatst der XVIe en het begin der XVIIe eeuw, publ. by Joh. Ykema, 13.

     De tweede, de derde maendt sal men haer bien
     Sachte handtplackens en propere grauwen,

     The second and third month one should offer them
     moderate application of the paddle and appropriate snaps,