goedhartig

Dutch

Etymology

goed + hart + -ig

Pronunciation

  • (file)
  • Hyphenation: goed‧har‧tig

Adjective

goedhartig (comparative goedhartiger, superlative goedhartigst)

  1. good-hearted

Inflection

Inflection of goedhartig
uninflected goedhartig
inflected goedhartige
comparative goedhartiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial goedhartiggoedhartigerhet goedhartigst
het goedhartigste
indefinite m./f. sing. goedhartigegoedhartigeregoedhartigste
n. sing. goedhartiggoedhartigergoedhartigste
plural goedhartigegoedhartigeregoedhartigste
definite goedhartigegoedhartigeregoedhartigste
partitive goedhartigsgoedhartigers

Derived terms

  • goedhartigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.