gluo

See also: gluó

Esperanto

Etymology

From English glue, by way of Latin gluten. Doublet of gluteno.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈɡluo]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -uo
  • Hyphenation: glu‧o

Noun

gluo (uncountable, accusative gluon)

  1. glue, adhesive
    • 1903, L. L. Zamenhof, Fundamenta Krestomatio [Fundamental Chrestomathy]:
      Aldoninte al tiu ĉi miksaĵo pli da ovoblanko aŭ da gluo solvita en nafto, por ĝin pli maldensigi, oni povas ĝin uzi por laki vazojn kaj diversajn objektojn, por fari ilin netramalsekiĝaj.
      By adding more egg white or glue dissolved in oil to this mixture to make it thinner, it can be used to varnish vessels and various objects to make them non-wetting.

Derived terms

Ido

Etymology

Borrowed from Esperanto gluo, English glue, French glu.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡlu.o/

Noun

gluo (plural glui)

  1. glue

Derived terms
  • pastogluo (“paste”)
  • gluizar (“to put glue on, glue”)
  • gluagar (“to glue”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.