geografiakartta

Ingrian

Etymology

From geografia (geography) + kartta (map).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɡeoˌɡrɑfiɑˌkɑrtːɑ/, [ˈɡe̞o̞ˌɡrɑfːe̞ˌkɑrtː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈɡeoˌɡrɑfiɑˌkɑrtːɑ/, [ˈke̞o̞ˌɡ̊rɑfˑiɑˌɡ̊ɑrtːɑ]
  • Rhymes: -ɑrtː, -ɑrtːɑ
  • Hyphenation: ge‧o‧gra‧fi‧a‧kart‧ta

Noun

geografiakartta

  1. geomap
    • 1936, L. G. Terehova, V. G. Erdeli, translated by Mihailov and P. I. Maksimov, Geografia: oppikirja iƶoroin alkușkoulun kolmatta klaassaa vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 46:
      Mikä on geografiakartta.
      What is a geomap.

Declension

Declension of geografiakartta (type 3/kana, tt-t gradation)
singular plural
nominative geografiakartta geografiakartat
genitive geografiakartan geografiakarttoin
partitive geografiakarttaa geografiakarttoja
illative geografiakarttaa geografiakarttoi
inessive geografiakartaas geografiakartois
elative geografiakartast geografiakartoist
allative geografiakartalle geografiakartoille
adessive geografiakartaal geografiakartoil
ablative geografiakartalt geografiakartoilt
translative geografiakartaks geografiakartoiks
essive geografiakarttanna, geografiakarttaan geografiakarttoinna, geografiakarttoin
exessive1) geografiakarttant geografiakarttoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.