geneigd

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈnɛi̯xt/
  • (file)
  • Hyphenation: ge‧neigd
  • Rhymes: -ɛi̯xt

Adjective

geneigd (comparative geneigder or meer geneigd, superlative het geneigdst or het meest geneigd)

  1. inclined (having a tendency or preference)
    Maar zijn wij alzo verdorven, dat wij ganselijk onbekwaamzijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad?
    But are we so depraved, that we are totally incapable of any good and inclined to all evil?
    Rousseau geloofde in de van nature tot het goede geneigde mens.
    Rousseau believed in humankind as naturally inclined to that which is good.

Usage notes

The adjective is mostly used predicatively; when used attributively, it is preceded by a specification of that towards which someone or something is inclined.

Inflection

Inflection of geneigd
uninflected geneigd
inflected geneigde
comparative geneigder
positive comparative superlative
predicative/adverbial geneigdgeneigderhet geneigdst
het geneigdste
indefinite m./f. sing. geneigdegeneigderegeneigdste
n. sing. geneigdgeneigdergeneigdste
plural geneigdegeneigderegeneigdste
definite geneigdegeneigderegeneigdste
partitive geneigdsgeneigders

Derived terms

  • geneigdheid

Participle

geneigd

  1. past participle of neigen

Inflection

Inflection of geneigd
uninflected geneigd
inflected geneigde
positive
predicative/adverbial geneigd
indefinite m./f. sing. geneigde
n. sing. geneigd
plural geneigde
definite geneigde
partitive geneigds
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.