gardziel

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish garciel. By surface analysis, gardło +‎ -el.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡar.d͡ʑɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ard͡ʑɛl
  • Syllabification: gar‧dziel

Noun

gardziel f

  1. (anatomy, literary) throat (especially of an animal)
  2. (literary) corridor, gorge, neck (narrow, tight passage, e.g. between rocks or buildings)
    Synonyms: gardło, przesmyk, wąwóz

Declension
Declension of gardziel
singular plural
nominative gardziel gardziele
genitive gardzieli gardzieli
dative gardzieli gardzielom
accusative gardziel gardziele
instrumental gardzielą gardzielami
locative gardzieli gardzielach
vocative gardzieli gardziele
noun

Further reading
  • gardziel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gardziel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.