formája

Hungarian

Etymology

forma + -ja (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈformaːjɒ]
  • Hyphenation: for‧má‧ja

Noun

formája

  1. third-person singular single-possession possessive of forma

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative formája
accusative formáját
dative formájának
instrumental formájával
causal-final formájáért
translative formájává
terminative formájáig
essive-formal formájaként
essive-modal formájául
inessive formájában
superessive formáján
adessive formájánál
illative formájába
sublative formájára
allative formájához
elative formájából
delative formájáról
ablative formájától
non-attributive
possessive - singular
formájáé
non-attributive
possessive - plural
formájáéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.