figuurlijk

Dutch

Etymology

From figuur (“figure”) +‎ -lijk.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

figuurlijk (comparative figuurlijker, superlative figuurlijkst)

  1. figurative

Inflection
Inflection of figuurlijk
uninflected figuurlijk
inflected figuurlijke
comparative figuurlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial figuurlijkfiguurlijkerhet figuurlijkst
het figuurlijkste
indefinite m./f. sing. figuurlijkefiguurlijkerefiguurlijkste
n. sing. figuurlijkfiguurlijkerfiguurlijkste
plural figuurlijkefiguurlijkerefiguurlijkste
definite figuurlijkefiguurlijkerefiguurlijkste
partitive figuurlijksfiguurlijkers—

Adverb

figuurlijk

  1. figuratively

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.