fejlécei
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɛjleːt͡sɛji]
- Hyphenation: fej‧lé‧cei
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | fejlécei |
| accusative | — | fejléceit |
| dative | — | fejléceinek |
| instrumental | — | fejléceivel |
| causal-final | — | fejléceiért |
| translative | — | fejléceivé |
| terminative | — | fejléceiig |
| essive-formal | — | fejléceiként |
| essive-modal | — | fejléceiül |
| inessive | — | fejléceiben |
| superessive | — | fejlécein |
| adessive | — | fejléceinél |
| illative | — | fejléceibe |
| sublative | — | fejléceire |
| allative | — | fejléceihez |
| elative | — | fejléceiből |
| delative | — | fejléceiről |
| ablative | — | fejléceitől |
| non-attributive possessive - singular |
— | fejléceié |
| non-attributive possessive - plural |
— | fejléceiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.