evectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ēvehō.
Participle
ēvectus (feminine ēvecta, neuter ēvectum); first/second-declension participle
- carried out
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 18.6.28:
- Cato inter prima spectari iubet, ut solum sua virtute valeat qua dictum est positione, ut operariorum copia prope sit oppidumque validum, ut navigiorum evectus vel itinerum, ut bene aedificatus et cultus.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēvectus | ēvecta | ēvectum | ēvectī | ēvectae | ēvecta | |
Genitive | ēvectī | ēvectae | ēvectī | ēvectōrum | ēvectārum | ēvectōrum | |
Dative | ēvectō | ēvectō | ēvectīs | ||||
Accusative | ēvectum | ēvectam | ēvectum | ēvectōs | ēvectās | ēvecta | |
Ablative | ēvectō | ēvectā | ēvectō | ēvectīs | |||
Vocative | ēvecte | ēvecta | ēvectum | ēvectī | ēvectae | ēvecta |
References
- “evectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “evectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- evectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.