esvair
Catalan
Etymology
Inherited from Vulgar Latin *exvadĕre, from Latin ēvādō. Doublet of evadir.
Pronunciation
Verb
esvair (first-person singular present esvaeixo, first-person singular preterite esvaí, past participle esvaït)
Conjugation
infinitive | esvair | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | esvaint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | esvaït | esvaïda | |||||
plural | esvaïts | esvaïdes | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esvaeixo | esvaeixes | esvaeix | esvaïm | esvaïu | esvaeixen | |
imperfect | esvaïa | esvaïes | esvaïa | esvaíem | esvaíeu | esvaïen | |
future | esvairé | esvairàs | esvairà | esvairem | esvaireu | esvairan | |
preterite | esvaí | esvaïres | esvaí | esvaírem | esvaíreu | esvaïren | |
conditional | esvairia | esvairies | esvairia | esvairíem | esvairíeu | esvairien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esvaeixi | esvaeixis | esvaeixi | esvaïm | esvaïu | esvaeixin | |
imperfect | esvaís | esvaïssis | esvaís | esvaíssim | esvaíssiu | esvaïssin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | esvaeix | esvaeixi | esvaïm | esvaïu | esvaeixin | |
negative (no) | — | no esvaeixis | no esvaeixi | no esvaïm | no esvaïu | no esvaeixin |
Further reading
- “esvair” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Portuguese
Etymology
From Vulgar Latin *exvānĕre, from Latin vānus.[1][2] Cf. also French évanouir, Old French esvanir.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /iz.vaˈi(ʁ)/ [iz.vaˈi(h)], /ez.vaˈi(ʁ)/ [ez.vaˈi(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /iz.vaˈi(ɾ)/, /ez.vaˈi(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /iʒ.vaˈi(ʁ)/ [iʒ.vaˈi(χ)], /eʒ.vaˈi(ʁ)/ [eʒ.vaˈi(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ez.vaˈi(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /(i)ʒ.vɐˈiɾ/
- (Northern Portugal) IPA(key): /(i)ʒ.bɐˈiɾ/ [(i)ʒ.βɐˈiɾ]
- (Southern Portugal) IPA(key): /(i)ʒ.vɐˈi.ɾi/
- Hyphenation: es‧va‧ir
Verb
esvair (first-person singular present esvaio, first-person singular preterite esvaí, past participle esvaído)
Conjugation
Related terms
References
- “esvair” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “esvair” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.