enucleatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eː.nu.kleˈaː.tus/, [eːnʊkɫ̪eˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.nu.kleˈa.tus/, [enukleˈäːt̪us]
Participle
ēnucleātus (feminine ēnucleāta, neuter ēnucleātum, adverb ēnucleātē); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēnucleātus | ēnucleāta | ēnucleātum | ēnucleātī | ēnucleātae | ēnucleāta | |
Genitive | ēnucleātī | ēnucleātae | ēnucleātī | ēnucleātōrum | ēnucleātārum | ēnucleātōrum | |
Dative | ēnucleātō | ēnucleātō | ēnucleātīs | ||||
Accusative | ēnucleātum | ēnucleātam | ēnucleātum | ēnucleātōs | ēnucleātās | ēnucleāta | |
Ablative | ēnucleātō | ēnucleātā | ēnucleātō | ēnucleātīs | |||
Vocative | ēnucleāte | ēnucleāta | ēnucleātum | ēnucleātī | ēnucleātae | ēnucleāta |
References
- “enucleatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “enucleatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.