ementiens
Latin
Etymology
Present participle of ēmentior.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēmentiēns | ēmentiēns | ēmentientēs | ēmentientia | |
Genitive | ēmentientis | ēmentientis | ēmentientium | ēmentientium | |
Dative | ēmentientī | ēmentientī | ēmentientibus | ēmentientibus | |
Accusative | ēmentientem | ēmentiēns | ēmentientēs, ēmentientīs | ēmentientia | |
Ablative | ēmentiente, ēmentientī1 | ēmentiente, ēmentientī1 | ēmentientibus | ēmentientibus | |
Vocative | ēmentiēns | ēmentiēns | ēmentientēs | ēmentientia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.