eitil

Faroese

Etymology

From Old Norse eitill (“nodule”), from Proto-Germanic *aitǭ (“swelling”) (compare Old High German eiz (“abscess”), Dutch etter (“pus”), Saterland Frisian eitel (“fast, raging”), English oats), from Proto-Indo-European *h₁eid- (“to swell”) (compare Latin aemidus (“swollen, protuberant”), Old Church Slavonic ꙗдъ (jadŭ, “poison”), Ancient Greek οἰδέω (oidéō, “to swell”), Old Armenian այտնում (aytnum, “to swell”), այտ (ayt, “cheek”), Sanskrit इन्दु (índu, “water drop”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈaiːjtɪl/
  • Rhymes: -aiːjtɪl

Noun

eitil m (genitive singular eitils, plural eitlar)

  1. (anatomy, immunology) lymph node

Declension
Declension of eitil
m21 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative eitil eitilin eitlar eitlarnir
accusative eitil eitilin eitlar eitlarnar
dative eitli eitlinum eitlum eitlunum
genitive eitils eitilsins eitla eitlanna

Derived terms
  • eitlabruni
  • eitlagørn
  • eitlasjúka
  • eitlaspik
  • eitlatroti
  • eitlaválgari
  • eitlutur

Irish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɛtʲɪlʲ/

Etymology 1

From Middle Irish etelaigid, etellaigidir (“to fly”), from etel, etell f (“flight”).

Verb

eitil (present analytic eitlíonn, future analytic eitleoidh, verbal noun eitilt, past participle eitilte)

  1. (intransitive) fly, flutter
  2. (intransitive, of flame) flicker
Conjugation
conjugation of eitil (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present eitlím eitlíonn tú;
eitlír†		 eitlíonn sé, sí eitlímid;
eitlíonn muid		 eitlíonn sibh eitlíonn siad;
eitlíd†		 a eitlíonn; a eitlíos /
a n-eitlíonn*; a n-eitlíos*		 eitlítear
past d'eitil mé; d'eitlíos /
eitil mé‡; eitlíos‡		 d'eitil tú; d'eitlís /
eitil tú‡; eitlís‡		 d'eitil sé, sí /
eitil sé, sí‡		 d'eitlíomar; d'eitil muid /
eitlíomar‡; eitil muid‡		 d'eitil sibh; d'eitlíobhair /
eitil sibh‡; eitlíobhair‡		 d'eitil siad; d'eitlíodar /
eitil siad‡; eitlíodar‡		 a d'eitil /
ar eitil*		 eitlíodh;
heitlíodh†
past habitual d'eitlínn /
eitlínn‡; n-eitlínn‡‡		 d'eitlíteá /
eitlíteá‡; n-eitlíteᇇ		 d'eitlíodh sé, sí /
eitlíodh sé, sí‡; n-eitlíodh sé, s퇇		 d'eitlímis; d'eitlíodh muid /
eitlímis‡; eitlíodh muid‡; n-eitlímis‡‡; n-eitlíodh muid‡‡		 d'eitlíodh sibh /
eitlíodh sibh‡; n-eitlíodh sibh‡‡		 d'eitlídís; d'eitlíodh siad /
eitlídís; eitlíodh siad‡; n-eitlídís‡‡; n-eitlíodh siad‡‡		 a d'eitlíodh /
a n-eitlíodh*		 d'eitlítí /
eitlítí‡; n-eitlít퇇
future eitleoidh mé;
eitleod;
eitleochaidh mé†		 eitleoidh tú;
eitleoir†;
eitleochaidh tú†		 eitleoidh sé, sí;
eitleochaidh sé, sí†		 eitleoimid;
eitleoidh muid;
eitleochaimid†;
eitleochaidh muid†		 eitleoidh sibh;
eitleochaidh sibh†		 eitleoidh siad;
eitleoid†;
eitleochaidh siad†		 a eitleoidh; a eitleos; a eitleochaidh†; a eitleochas† /
a n-eitleoidh*; a n-eitleos*; a n-eitleochaidh*†; a n-eitleochas*†		 eitleofar; eitleochar†
conditional d'eitleoinn; d'eitleochainn† / eitleoinn‡; eitleochainn†‡; n-eitleoinn‡‡; n-eitleochainn†‡‡ d'eitleofá; d'eitleochthᆠ/ eitleofá‡; eitleochthᆇ; n-eitleofᇇ; n-eitleochthᆇ‡ d'eitleodh sé, sí; d'eitleochadh sé, s토/ eitleodh sé, sí‡; eitleochadh sé, s톇; n-eitleodh sé, s퇇; n-eitleochadh sé, s톇‡ d'eitleoimis; d'eitleodh muid; d'eitleochaimis†; d'eitleochadh muid† / eitleoimis‡; eitleodh muid‡; eitleochaimis†‡; eitleochadh muid†‡; n-eitleoimis‡‡; n-eitleodh muid‡‡; n-eitleochaimis†‡‡; n-eitleochadh muid†‡‡ d'eitleodh sibh; d'eitleochadh sibh† / eitleodh sibh‡; eitleochadh sibh†‡; n-eitleodh sibh‡‡; n-eitleochadh sibh†‡‡ d'eitleoidís; d'eitleodh siad; d'eitleochadh siad† / eitleoidís‡; eitleodh siad‡; eitleochadh siad†‡; n-eitleoidís‡‡; n-eitleodh siad‡‡; n-eitleochadh siad†‡‡ a d'eitleodh; a d'eitleochadh† /
a n-eitleodh*; a n-eitleochadh*†		 d'eitleofaí; d'eitleochtha토/ eitleofaí‡; eitleochtha톇; n-eitleofa퇇; n-eitleochtha톇‡
subjunctive present go n-eitlí mé;
go n-eitlíod†		 go n-eitlí tú;
go n-eitlír†		 go n-eitlí sé, sí go n-eitlímid;
go n-eitlí muid		 go n-eitlí sibh go n-eitlí siad;
go n-eitlíd†		 — go n-eitlítear
past dá n-eitlínn dá n-eitlíteá dá n-eitlíodh sé, sí dá n-eitlímis;
dá n-eitlíodh muid		 dá n-eitlíodh sibh dá n-eitlídís;
dá n-eitlíodh siad		 — dá n-eitlítí
imperative eitlím eitil eitlíodh sé, sí eitlímis eitlígí;
eitlídh†		 eitlídís — eitlítear
verbal noun eitilt
past participle eitilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

Etymology 2

Borrowed from English ethyl, from German Ethyl.

Noun

eitil f (genitive singular eitile)

  1. (chemistry) ethyl
Declension
Declension of eitil

Second declension

Bare forms (no plural form of this noun)

Case Singular
Nominative eitil
Vocative a eitil
Genitive eitile
Dative eitil

Forms with the definite article

Case Singular
Nominative an eitil
Genitive na heitile
Dative leis an eitil

don eitil

Derived terms

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
eitil n-eitil heitil not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.