efen
See also: efen-
Old English
Etymology 1
From Proto-Germanic *ebnaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe.fen/, [ˈe.ven]
Declension
Declension of efen — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | efen | efen | efen |
Accusative | efenne | efene | efen |
Genitive | efenes | efenre | efenes |
Dative | efenum | efenre | efenum |
Instrumental | efene | efenre | efene |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | efene | efena, efene | efen |
Accusative | efene | efena, efene | efen |
Genitive | efenra | efenra | efenra |
Dative | efenum | efenum | efenum |
Instrumental | efenum | efenum | efenum |
Declension of efen — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | efena | efene | efene |
Accusative | efenan | efenan | efene |
Genitive | efenan | efenan | efenan |
Dative | efenan | efenan | efenan |
Instrumental | efenan | efenan | efenan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | efenan | efenan | efenan |
Accusative | efenan | efenan | efenan |
Genitive | efenra, efenena | efenra, efenena | efenra, efenena |
Dative | efenum | efenum | efenum |
Instrumental | efenum | efenum | efenum |
Etymology 2
From Proto-Germanic *ēbandaz (“evening”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeː.fen/, [ˈeː.ven]
Declension
Declension of efen (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | ēfen | ēfennas |
accusative | ēfen | ēfennas |
genitive | ēfennes | ēfenna |
dative | ēfenne | ēfennum |
Turkish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.