dzięciolnik

Polish

Etymology

From dzięcioł +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑɛɲˈt͡ɕɔl.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔlɲik
Syllabification: dzię‧ciol‧nik

Noun

dzięciolnik m animal

piculet (any bird of the subfamily Picumninae)

Declension

Declension of dzięciolnik

	singular	plural
nominative	dzięciolnik	dzięciolniki
genitive	dzięciolnika	dzięciolników
dative	dzięciolnikowi	dzięciolnikom
accusative	dzięciolnika	dzięciolniki
instrumental	dzięciolnikiem	dzięciolnikami
locative	dzięciolniku	dzięciolnikach
vocative	dzięciolniku	dzięciolniki

Related terms

adjective

dzięcioli

nouns

verb

dzięciolić impf

Further reading

dzięciolnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.