dywanik

Polish

Etymology

From dywan +‎ -ik.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɨˈva.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲik
  • Syllabification: dy‧wa‧nik

Noun

dywanik m inan

  1. Diminutive of dywan
  2. (colloquial, figuratively) conversation to which a superior calls their subordinate in order to admonish them
    Hypernym: rozmowa
  3. top layer of an asphalt, tar, or cobblestone road directly exposed to traffic

Declension
Declension of dywanik
singular plural
nominative dywanik dywaniki
genitive dywanika dywaników
dative dywanikowi dywanikom
accusative dywanik dywaniki
instrumental dywanikiem dywanikami
locative dywaniku dywanikach
vocative dywaniku dywaniki
adjectives
  • dywaniarski
  • dywanowy
nouns
  • dywan
  • dywan perski
  • dywaniarka
  • dywaniarz

Further reading
  • dywanik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dywanik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.