dyskredytacja

Polish

Etymology

Borrowed from French discréditation.

Pronunciation

IPA^(key): /dɨs.krɛ.dɨˈtat͡s.ja/
Audio (file)
Rhymes: -at͡sja
Syllabification: dys‧kre‧dy‧tac‧ja

Noun

dyskredytacja f

(literary) discredit (act or state)

Declension

Declension of dyskredytacja

	singular	plural
nominative	dyskredytacja	dyskredytacje
genitive	dyskredytacji	dyskredytacji/dyskredytacyj (archaic)
dative	dyskredytacji	dyskredytacjom
accusative	dyskredytację	dyskredytacje
instrumental	dyskredytacją	dyskredytacjami
locative	dyskredytacji	dyskredytacjach
vocative	dyskredytacjo	dyskredytacje

Derived terms

verbs

Further reading

dyskredytacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dyskredytacja in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.