duovir
English
Latin
Alternative forms
- duomvir, duumvir, duûmvir, duûmuir, duumuir
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdu.o.u̯ir/, [ˈd̪uou̯ɪr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdu.o.vir/, [ˈd̪uːovir]
Noun
duovir m (genitive duovirī); second declension
- duumvir
- 170 BC – 131 BC, HD003556 inscription in Rome
- A(ulus) Postumius A(uli) f(ilius) A(uli) n(epos) Albinus duovir lege / Plaetoria reficiundam coeravit
- (please add an English translation of this quotation)
- 1 AD – 50 AD, HD001168 inscription in Narbonne
- / [duom]vir quinquenna[li]s duomvir / [iteru]m praefectus pro duoviro augur / [tribunu]s militum primipilus praefectus [navi]um / [ex c]onlegio Honoris et Virtutis arbitratu / Zenonis lib(erti)
- 170 BC – 131 BC, HD003556 inscription in Rome
Declension
Second-declension noun (nominative singular in -r).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | duovir | duovirī |
Genitive | duovirī | duovirōrum |
Dative | duovirō | duovirīs |
Accusative | duovirum | duovirōs |
Ablative | duovirō | duovirīs |
Vocative | duovir | duovirī |
Descendants
- → English: duovir
- → Russian: дуовир (duovir)
References
- “duovir”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.