duizelingwekkend

Dutch

Etymology

Compound of duizeling (“vertigo”) +‎ wekkend (“inducing”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌdœy̯.zə.lɪŋˈʋɛ.kənt/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: dui‧ze‧ling‧wek‧kend
  • Rhymes: -ənt

Adjective

duizelingwekkend (comparative duizelingwekkender, superlative duizelingwekkendst)

  1. dizzying, dazzling

Inflection
Inflection of duizelingwekkend
uninflected duizelingwekkend
inflected duizelingwekkende
comparative duizelingwekkender
positive comparative superlative
predicative/adverbial duizelingwekkendduizelingwekkenderhet duizelingwekkendst
het duizelingwekkendste
indefinite m./f. sing. duizelingwekkendeduizelingwekkendereduizelingwekkendste
n. sing. duizelingwekkendduizelingwekkenderduizelingwekkendste
plural duizelingwekkendeduizelingwekkendereduizelingwekkendste
definite duizelingwekkendeduizelingwekkendereduizelingwekkendste
partitive duizelingwekkendsduizelingwekkenders—

Derived terms
  • duizelingwekkendheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.