dodelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dodelijc. Equivalent to dood (dead) + -e- + -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoː.də.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: do‧de‧lijk

Adjective

dodelijk (comparative dodelijker, superlative dodelijkst)

  1. deadly, lethal, mortal, fatal (causing death)

Inflection

Inflection of dodelijk
uninflected dodelijk
inflected dodelijke
comparative dodelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial dodelijkdodelijkerhet dodelijkst
het dodelijkste
indefinite m./f. sing. dodelijkedodelijkeredodelijkste
n. sing. dodelijkdodelijkerdodelijkste
plural dodelijkedodelijkeredodelijkste
definite dodelijkedodelijkeredodelijkste
partitive dodelijksdodelijkers

Derived terms

  • dodelijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.