divisibilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diː.u̯iːˈsi.bi.lis/, [d̪iːu̯iːˈs̠ɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.viˈsi.bi.lis/, [d̪iviˈs̬iːbilis]
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dīvīsibilis | dīvīsibile | dīvīsibilēs | dīvīsibilia | |
Genitive | dīvīsibilis | dīvīsibilium | |||
Dative | dīvīsibilī | dīvīsibilibus | |||
Accusative | dīvīsibilem | dīvīsibile | dīvīsibilēs dīvīsibilīs |
dīvīsibilia | |
Ablative | dīvīsibilī | dīvīsibilibus | |||
Vocative | dīvīsibilis | dīvīsibile | dīvīsibilēs | dīvīsibilia |
Descendants
References
- “divisibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- divisibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.