distilleren

Dutch

Alternative forms

Etymology

From Middle Dutch disteleren, from Old French distiller, from Latin distillō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌdɪstiˈleːrə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: dis‧til‧le‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

distilleren

  1. (transitive) to distill
  2. (transitive) to deduce, to extract (from words)

Inflection
Inflection of distilleren (weak)
infinitive distilleren
past singular distilleerde
past participle gedistilleerd
infinitive distilleren
gerund distilleren n
present tense past tense
1st person singular distilleerdistilleerde
2nd person sing. (jij) distilleertdistilleerde
2nd person sing. (u) distilleertdistilleerde
2nd person sing. (gij) distilleertdistilleerde
3rd person singular distilleertdistilleerde
plural distillerendistilleerden
subjunctive sing.1 distilleredistilleerde
subjunctive plur.1 distillerendistilleerden
imperative sing. distilleer
imperative plur.1 distilleert
participles distillerendgedistilleerd
1) Archaic.

Synonyms

(deduce):

Further reading
  • “distilleren” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.