dirginti

Lithuanian

Etymology

Causative of dìrgti (< Proto-Indo-European *drHǵʰ-[1]). Cognate with Russian дёргать (djórgatʹ, to tug)[1] and Dutch tergen (to provoke).[1]

Verb

dìrginti (third-person present tense dìrgina, third-person past tense dìrgino) [2]

  1. (transitive) to irritate,[3] annoy (ears, eyes etc.)
    Synonyms: erzinti, gadinti, nervinti

Conjugation

Derived terms

  • dìrginimas m (verbal noun)
verbs
  • išdirginti
  • įdirginti
  • padirginti
  • sudirginti

See also

  • pykinti

Participle

dìrginti m (past passive)

  1. nominative masculine plural of dirgintas

References

  1. Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, pages 135-136
  2. “dirginti” in Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.
  3. “dirginti” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.