dilatatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dīlātō.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīlātātus | dīlātāta | dīlātātum | dīlātātī | dīlātātae | dīlātāta | |
Genitive | dīlātātī | dīlātātae | dīlātātī | dīlātātōrum | dīlātātārum | dīlātātōrum | |
Dative | dīlātātō | dīlātātō | dīlātātīs | ||||
Accusative | dīlātātum | dīlātātam | dīlātātum | dīlātātōs | dīlātātās | dīlātāta | |
Ablative | dīlātātō | dīlātātā | dīlātātō | dīlātātīs | |||
Vocative | dīlātāte | dīlātāta | dīlātātum | dīlātātī | dīlātātae | dīlātāta |
References
- dilatatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.