diecezjanin

Polish

Etymology

From diecezja +‎ -anin.

Pronunciation

IPA^(key): /djɛ.t͡sɛzˈja.ɲin/
Audio (file)
Rhymes: -aɲin
Syllabification: die‧cez‧ja‧nin

Noun

diecezjanin m pers

(Protestantism, Roman Catholicism) diocesan (inhabitant of a diocese)

Declension

Declension of diecezjanin

	singular	plural
nominative	diecezjanin	diecezjanie
genitive	diecezjanina	diecezjan
dative	diecezjaninowi	diecezjanom
accusative	diecezjanina	diecezjan
instrumental	diecezjaninem	diecezjanami
locative	diecezjaninie	diecezjanach
vocative	diecezjaninie	diecezjanie

Related terms

adjectives

nouns

Further reading

diecezjanin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
diecezjanin in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.