devinciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of dēvinciō.

Participle

dēvinciendus m (feminine dēvincienda, neuter dēvinciendum); first/second declension

  1. which is to be bound fast, subjugated, obliged

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēvinciendus dēvincienda dēvinciendum dēvinciendī dēvinciendae dēvincienda
Genitive dēvinciendī dēvinciendae dēvinciendī dēvinciendōrum dēvinciendārum dēvinciendōrum
Dative dēvinciendō dēvinciendae dēvinciendō dēvinciendīs dēvinciendīs dēvinciendīs
Accusative dēvinciendum dēvinciendam dēvinciendum dēvinciendōs dēvinciendās dēvincienda
Ablative dēvinciendō dēvinciendā dēvinciendō dēvinciendīs dēvinciendīs dēvinciendīs
Vocative dēvinciende dēvincienda dēvinciendum dēvinciendī dēvinciendae dēvincienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.