despicatior

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /deːs.piˈkaː.ti.or/, [d̪eːs̠pɪˈkäːt̪iɔr]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /des.piˈkat.t͡si.or/, [d̪espiˈkät̪ː͡s̪ior]

Participle

dēspicātior (neuter dēspicātius, positive dēspicātus); third declension

  1. Template:comd of

Inflection

Third-declension comparative adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēspicātior dēspicātius dēspicātiōrēs dēspicātiōra
Genitive dēspicātiōris dēspicātiōrum
Dative dēspicātiōrī dēspicātiōribus
Accusative dēspicātiōrem dēspicātius dēspicātiōrēs dēspicātiōra
Ablative dēspicātiōre dēspicātiōribus
Vocative dēspicātior dēspicātius dēspicātiōrēs dēspicātiōra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.