defraudatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēfraudō.

Participle

dēfraudātus (feminine dēfraudāta, neuter dēfraudātum); first/second-declension participle

  1. defrauded, cheated, deceived

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēfraudātus dēfraudāta dēfraudātum dēfraudātī dēfraudātae dēfraudāta
Genitive dēfraudātī dēfraudātae dēfraudātī dēfraudātōrum dēfraudātārum dēfraudātōrum
Dative dēfraudātō dēfraudātō dēfraudātīs
Accusative dēfraudātum dēfraudātam dēfraudātum dēfraudātōs dēfraudātās dēfraudāta
Ablative dēfraudātō dēfraudātā dēfraudātō dēfraudātīs
Vocative dēfraudāte dēfraudāta dēfraudātum dēfraudātī dēfraudātae dēfraudāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.