dedukcja

See also: dedukcją

Polish

Etymology

Borrowed from Latin dēductiō.

Pronunciation

IPA^(key): /dɛˈduk.t͡sja/
Audio (file)
Rhymes: -ukt͡sja
Syllabification: de‧duk‧cja

Noun

dedukcja f

(logic) deduction (process of reasoning that moves from the general to the specific)
Antonym: indukcja
(literary) deduction (arriving at conclusions on the basis of previously made assumptions)

Declension

Declension of dedukcja

	singular	plural
nominative	dedukcja	dedukcje
genitive	dedukcji	dedukcji/dedukcyj (archaic)
dative	dedukcji	dedukcjom
accusative	dedukcję	dedukcje
instrumental	dedukcją	dedukcjami
locative	dedukcji	dedukcjach
vocative	dedukcjo	dedukcje

Derived terms

adjective

dedukcyjny

Related terms

adverb

dedukcyjnie

nouns

dedukcjonizm
dedukcyjność

verbs

dedukować impf
wydedukować pf

Further reading

dedukcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dedukcja in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.