dalnokai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒlnokɒji]
- Hyphenation: dal‧no‧kai
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | dalnokai |
accusative | — | dalnokait |
dative | — | dalnokainak |
instrumental | — | dalnokaival |
causal-final | — | dalnokaiért |
translative | — | dalnokaivá |
terminative | — | dalnokaiig |
essive-formal | — | dalnokaiként |
essive-modal | — | dalnokaiul |
inessive | — | dalnokaiban |
superessive | — | dalnokain |
adessive | — | dalnokainál |
illative | — | dalnokaiba |
sublative | — | dalnokaira |
allative | — | dalnokaihoz |
elative | — | dalnokaiból |
delative | — | dalnokairól |
ablative | — | dalnokaitól |
non-attributive possessive - singular |
— | dalnokaié |
non-attributive possessive - plural |
— | dalnokaiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.