daadwerkelijk

Dutch

Etymology

From daad +‎ werkelijk.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌdaːtˈʋɛr.kə.lək/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: daad‧wer‧ke‧lijk

Adverb

daadwerkelijk

  1. effectively, actually

Adjective

daadwerkelijk (not comparable)

  1. actual

Inflection
Inflection of daadwerkelijk
uninflected daadwerkelijk
inflected daadwerkelijke
comparative —
positive
predicative/adverbial daadwerkelijk
indefinite m./f. sing. daadwerkelijke
n. sing. daadwerkelijk
plural daadwerkelijke
definite daadwerkelijke
partitive daadwerkelijks
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.