dłóto

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dōltò. First attested in 1437.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /dɫɔːtɔ/

IPA^(key): (15^th CE) /dɫotɔ/

Noun

dłóto n

chisel
- 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 86:
  Dloto celtes
  [Dłóto celtes]
narrow-bladed axe
- (Can we date this quote?) [1450], rkps Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. KP 224., Uście Solne, Lviv:
  Dextralis est securis sine delabris vlg. ocszą, dloto
  [Dextralis est securis sine delabris vlg. oksza, dłóto]

Descendants

Polish: dłuto
Silesian: dłoto

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “dłóto”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.