düş

See also: Appendix:Variations of "dus"

Azerbaijani

Etymology 1

From Old Anatolian Turkish دوش (düş, “dream, vision”), from Proto-Turkic *tǖĺ (“dream”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdyʃ/
  • Audio(file)

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşlər)

  1. (Zaqatala) dream
    Synonym: yuxu
Declension
    Declension of düş
singular plural
nominative düş
 düşlər
definite accusative düşü
 düşləri
dative düşə
 düşlərə
locative düşdə
 düşlərdə
ablative düşdən
 düşlərdən
definite genitive düşün
 düşlərin
    Possessive forms of düş
nominative
singular plural
mənim (“my”) düşüm düşlərim
sənin (“your”) düşün düşlərin
onun (“his/her/its”) düşü düşləri
bizim (“our”) düşümüz düşlərimiz
sizin (“your”) düşünüz düşləriniz
onların (“their”) düşü or düşləri düşləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) düşümü düşlərimi
sənin (“your”) düşünü düşlərini
onun (“his/her/its”) düşünü düşlərini
bizim (“our”) düşümüzü düşlərimizi
sizin (“your”) düşünüzü düşlərinizi
onların (“their”) düşünü or düşlərini düşlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) düşümə düşlərimə
sənin (“your”) düşünə düşlərinə
onun (“his/her/its”) düşünə düşlərinə
bizim (“our”) düşümüzə düşlərimizə
sizin (“your”) düşünüzə düşlərinizə
onların (“their”) düşünə or düşlərinə düşlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) düşümdə düşlərimdə
sənin (“your”) düşündə düşlərində
onun (“his/her/its”) düşündə düşlərində
bizim (“our”) düşümüzdə düşlərimizdə
sizin (“your”) düşünüzdə düşlərinizdə
onların (“their”) düşündə or düşlərində düşlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) düşümdən düşlərimdən
sənin (“your”) düşündən düşlərindən
onun (“his/her/its”) düşündən düşlərindən
bizim (“our”) düşümüzdən düşlərimizdən
sizin (“your”) düşünüzdən düşlərinizdən
onların (“their”) düşündən or düşlərindən düşlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) düşümün düşlərimin
sənin (“your”) düşünün düşlərinin
onun (“his/her/its”) düşünün düşlərinin
bizim (“our”) düşümüzün düşlərimizin
sizin (“your”) düşünüzün düşlərinizin
onların (“their”) düşünün or düşlərinin düşlərinin

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈdyʃ], [ˈtyʃ]

Verb

düş

  1. second-person singular imperative of düşmək

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdyʃ/

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish دوش (düş, “dream, vision”), from Proto-Turkic *tǖĺ (“dream”).

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşler)

  1. dream
  2. hope, aspiration, dream
Declension
Inflection
Nominative düş
Definite accusative düşü
Singular Plural
Nominative düş düşler
Definite accusative düşü düşleri
Dative düşe düşlere
Locative düşte düşlerde
Ablative düşten düşlerden
Genitive düşün düşlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular düşüm düşlerim
2nd singular düşün düşlerin
3rd singular düşü düşleri
1st plural düşümüz düşlerimiz
2nd plural düşünüz düşleriniz
3rd plural düşleri düşleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular düşümü düşlerimi
2nd singular düşünü düşlerini
3rd singular düşünü düşlerini
1st plural düşümüzü düşlerimizi
2nd plural düşünüzü düşlerinizi
3rd plural düşlerini düşlerini
Dative
Singular Plural
1st singular düşüme düşlerime
2nd singular düşüne düşlerine
3rd singular düşüne düşlerine
1st plural düşümüze düşlerimize
2nd plural düşünüze düşlerinize
3rd plural düşlerine düşlerine
Locative
Singular Plural
1st singular düşümde düşlerimde
2nd singular düşünde düşlerinde
3rd singular düşünde düşlerinde
1st plural düşümüzde düşlerimizde
2nd plural düşünüzde düşlerinizde
3rd plural düşlerinde düşlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular düşümden düşlerimden
2nd singular düşünden düşlerinden
3rd singular düşünden düşlerinden
1st plural düşümüzden düşlerimizden
2nd plural düşünüzden düşlerinizden
3rd plural düşlerinden düşlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular düşümün düşlerimin
2nd singular düşünün düşlerinin
3rd singular düşünün düşlerinin
1st plural düşümüzün düşlerimizin
2nd plural düşünüzün düşlerinizin
3rd plural düşlerinin düşlerinin
Synonyms
Derived terms

Etymology 2

From Proto-Turkic *düĺ (“noon”). Compare Tuvan дүш (düş, “noon”), Hungarian dél (“noon, south”), a Turkic borrowing.

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşler)

  1. (dialectal, Trabzon)[1] noon

References
  1. “düş”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), volume 4, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1969

Verb

düş

  1. second-person singular imperative of düşmek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.