dóiteán

Irish

Etymology

From dóite (“burnt”) +‎ -án, from dóigh (“burn”, verb).

Noun

dóiteán m (genitive singular dóiteáin, nominative plural dóiteáin)

fire, conflagration

Declension

Declension of dóiteán

First declension

Bare forms:

Case	Singular	Plural
Nominative	dóiteán	dóiteáin
Vocative	a dhóiteáin	a dhóiteána
Genitive	dóiteáin	dóiteán
Dative	dóiteán	dóiteáin

Forms with the definite article:

Case	Singular	Plural
Nominative	an dóiteán	na dóiteáin
Genitive	an dóiteáin	na ndóiteán
Dative	leis an dóiteán don dóiteán	leis na dóiteáin

Derived terms

aláram dóiteáin (“fire-alarm”) (device)
bád dóiteáin (“fire-float”)
briogáid dóiteáin (“fire-brigade”)
buicéad dóiteáin (“fire-bucket”)
cleachtadh dóiteáin, druil dhóiteáin (“fire-drill”)
coca dóiteáin (“fire-plug”)
dóiteán foraoise (“forest fire”)
dóiteán simléir (“chimney fire”)
dóiteánacht (“fire-raising”)
dóiteánaí (“fire-raiser”)
fear dóiteáin (“fireman”)
garda dóiteáin (“fire-guard”)
hiodrant dóiteáin (“fire-hydrant”)
inneall dóiteáin (“fire-engine”)
múchadh dóiteáin, smachtú dóiteáin (“fire-fighting”)
múchtóir dóiteáin (“fire-extinguisher”)
picéad dóiteáin (“fire picket”)
píobán dóiteáin (“fire-hose”)
rabhadh dóiteáin (“fire-alarm”) (sound)
riosca dóiteáin (“fire-risk”)
stáisiún dóiteáin
trinse dóiteáin (“fire-line”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dóiteán	dhóiteán	ndóiteán
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

Ó Dónaill, Niall (1977) “dóiteán”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Entries containing “dóiteán” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
Entries containing “dóiteán” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.